Այսօր իմ մոտ շատ վատ օր էր, դպրոցից տուն եկա բարկացած ու գցեցի պայուսակս ուղիղ ծաղկամանի վրա, այն կոտրվեց։ Դա մայրիկի ամենա սիրելի ծաղկամանն էր, հայրիկն էր նվիրել։ Ծաղկամանի մասերը հավաքեցի գցեցի աղբը, հիմա մնումա որոշենք թե ում վրա էինք մեղքը գցելու, աչքերիս ընկավ մեր տան կատուն ու ես որոշեցի ասեմ որ կատուն է գցել ծաղկամանը։ Իրիկունը երբ մայրիկը տուն վերադարցավ միանգամից նկատեց ծաղկամանի բացակայությունը ու բարկացավ իմանալով որ կատուն է կոտրել ծաղկամանը։ Կատուն էլ ասաց ինչ լինում է ժեշտին լինի։ Լեզուն չլիներ՝ ագռավներն աչքերը կհանեին։