Category: Հայոց լեզու 10
Գործնական քերականություն-վարժ. 321-325
Օվկիանոսը խաղաղ էր, իսկ երեք իսպանական նավերը դանդաղ սահում էին ալիքների վրա։ Նավաստիները՝ հոգնած, բայց հույսով լի, աշխատում էին լռությամբ։ Քրիստափոր Կոլումբոսը կանգնած էր ղեկի մոտ՝ աչքը հորիզոնին։ Հանկարծ օդում մի գունավոր երամ հայտնվեց։
— Թութակնե՞ր…— զարմացած ասաց նավաստին։
— Դեպի հարավ-արևելք են թռչում,— ասաց Կոլումբոսը։ — Նրանք գիշերելու են գնում։ Ուրեմն՝ ցամաքը մոտ է։
Նա փոխեց նավի ուղղությունը՝ ընդդիմանալով մի քանի զինվորների կասկածին։ Բայց նավը շարժվեց նոր ուղղությամբ՝ թռչունների ետևից։
Եվ այդպես, մի երեկո՝ թութակների հուշմամբ, Կոլումբոսը մոտեցավ Ամերիկայի ափերին։
Բարենցի ծովի Կիլդին կղզում շատ հետաքրքիր լիճ կա։
Նրա ջուրը հինգ շերտ ունի։
Առաջին շերտի՝ հատակի տիղմի վրայի ջուրն այնպիսին է, որ ամեն ինչ ոչնչանում է։
Դրա համար էլ այդ շերտում ոչ մի կենդանի արարած չկա։
Երկրորդ շերտը ծիրանագույն մանրէներով է լցված։
Այդ մանրէներն այնքան բազում են, որ չեն թողնում, որ ծացի թունավոր գազը ոտքի ելնի, հասնի երրորդ “հարկ”։
Ջրի երրորդ շերտը բնակեցված է ձկներով, ոզնիներով և այլ կենդանիներով, որոնք չեն ապրում աղի ջրերում։
Չորրորդ “հարկում” ջուրը շատ է աղի ու կյանքի համար պիտանի չէ։
Իսկ վերին, հինգերորդ շերտում ջրհորի քաղցրահամ ջուր է։
Դա քաղցր ջրերին ուրույն կենդանիների արքայությունն է։
Ամենահետաքրքիրն այն է, որ այդ տարորինակ լճի հինգ շերտերը երբեք իրար մեջ չեն ընկնում։
Միքայելը՝ Կարենի որդին, երեկ մեր տանն էր։
Տանտիրուհուց՝ չաղ կնոջից, հեռագիր էր ստացել։
Տղան անհամբեր սպասում էր Սևուկի՝ իր ձիու երևալուն։
Մայրը որդուց՝ Միքայելից, արդեն երկար ժամանակ լուր չուներ։
Քուռկիկ Ջալալին արագ մոտեցավ տիրոջը՝ Դավթին։
Հրազդանը՝ պղտորված գետը, Երևանով է անցնում։
Առավոտյան՝ արևածագին, իմացանք ցնցող լուրը։
Պատմությունն իմացանք միայն հաջորդ օրը՝ երեկոյան։
Այդ խորամանկը թաքնվել էր իմ սենյակում՝ պահարանի մեջ։
Կար մի երեխա օրինակ՝ Մոնիկա, նա փոքրուց սովորել էր, որ պետք է ընտանիք պահի և ամուսնա, երեխաներ ունենա և տան աշխատանքը կատարի։ Բայց նա հասկանում է որ իր կյանքը չի կարող այդքանով ավարտվել, գնում է ծնողների մոտ և փորձում է նրանց համոզել որ իրեն թույլտվություն տան գնալ արտերկիր սովորելու։ Ծնողները երկար մտածելուց հետո հասկանում են որ երեխան պետք է իր կյանքը վայելի այլ ոչ թե ծնողների սպասելիքները արդարացնի։ Մոնիկան երբ դառնում է 16 տարեկան, գնում է սովորելու Ամերիկա, նա աշխատում է երկու աշխատանքներում որպիսի կարողանա համալսարանի վարձը վճարի և կարողանա ուսումը շարունակել, բայց նա դեռ չգիտեր թե ոնց է իր կյանքը փոխվելու։ Նա երբ հասնում է 2-որդ կուռս հանդիպում է մի տղայի ով շատ համեստ էր և ուրիշներից ոչինչով չէր տարբերվում, նա ապրում էր իր կյանքով, բայց ոչմեկ չգիտեր նրա կյանքի, առորյաի և այլ մանրամասների մասին։ Մոնիկան չունենալով ընկերներ ուզում է մոտիկանալ այդ տղային ծանոթանալու համար՝ Մոնիկան միքիչ սիրահարվել էր նրան։ Այդ տղան նրա անունը օրինակ՝ Սամվել, սկսեց ընկերանալ և շբվել Մոնիկայի հետ։ Մոնիկան սկսեց ավել սիրահարվել Սամվելին։ Սամվելը հասկանալով, որ Մոնիկան աշխատում է, որպեսզի կարողանա ուսումը շարունակել։ Անհայտ մարդու անունից վճարում է նրա ուսումը։
Բայց Մոնիկան հասկանում է որ սա անարդար ստացված փողեր են հրաժարվում է վճարումից։ Սամվելը հասկանալով, որ աղջիկը այդար է և ուզում է ինքնիրեն աշխատել գումար գնում է և հրավիրում է Մոնիկային իր տուն և իմանալով, որ նա չի հրաժարվի այն պատճառով որ իրենք շատ մոտիկ են իրար։ Մոնիկան երբ գնում է իր տուն ապշում է նրա տան գեղեցկությունից և գիտակցում է, որ Սամվելը իրականում ոչթե միայն գեղեցիկ է այլ նաև թագնված հարուստ է։ Նրանք երկար տարիներ ընկերություն են անում և վերջում ամուսնանում են։ Մոնիկան ունենում է սիրելի ամուսին և երեխաներ։ Նա հասկանում է, որ եթե այն ժամանակ նա առաջին քայլը չաներ կարող է հիմա այս կյանքը չունենար և նաև այնպես կարող էր ստացվել, որ նա ուսման չվճարումից գնար հետ իր գյուղ և միայն երազեր այսպիսի կյանքի մասին, բայց Մոնիկան հիմա ապրում է իր ուրախ կյանքով։
Hayk Vaghoyan 